, nik dakidan bederen, antroponimo hori ez da orai arte dokumentatua (bainan horrek ez du erran nahi horren izaitea ezinezkoa denik ), osatzen duten bi elementu onomastikoak ongi dokumentatuak izan arren. Hau liteke beraz proposa daitezkeen hipotesietarik bat
, Munarizqueta, 1268): ez dezake nehork serioski sinets " ezin esplikatuzko " -tzat ekartzen den Nafarroako leku-izen horiek amona, " abuela, grand-mère " euskal hitzarekin zerikusirik ukan ahal izaitea. Orbaibar eta Goñerriko leku-izen horiek AMMUNA / AMUNNA delako germaniar antroponimo femenino batetik datozkigu (Caro Baroja 1945: 160; Morlet 1971: 33; ik. ere AM- MUNDUS, AMUNDUS eta AMUNNUS antroponimo germanikoak, Morlet 1971: 33) Bigarren elementuaz den bezenbatean, -RICUS delakoa izango da, Viana do Castelo) deritzan herrixka bat kausitzen dugu: AMMUNDUS > *uilla Amondi > Amonde. Bestalde, Galizian , bai eta Lapurdin ere, Mondariz / Mondri(t)z / Mundrís batzu baditugu (ik. hurrengo artikulutxoa § 19). Alabainan bada, posible liteke aipatutako galiziar leku-izen hauek eta Nafarrokoak gauza bera izan litezen, nahiz-eta bilakaera fonetiko diferente baten aurrean egon: *AM(M)UNDA+ -RICUS > [A]MUND(A)-RICUS (Galizian, hastapeneko bokalearen erorketaren bitzartez) > AMUNNA-+ -RICUS (Nafarroan ezagutua den -nd-> -nn-> -n-aldaketaren bitartez). Zer nahi den, Galiziakoentzat, bai eta Lapurdikoarentzat ere, bada bigarren posibilitate bat ongi dokumentatua den beste germaniar antroponimo baten bitartez, p.1172, 1235.
, Santa Eulalia de Mondariz (parropia, Pontevedra, Galizia ); Mondáriz (Ourense, Galizia, hemen leku-izen galiziar honen azentua azkenaurreko silaban erortzen omen da, ohiz-kanpokoa dena); Mondicourt (Pas-de-Calais, Frantzia, Mondricort, 1170); Mondrecourt (Meuse , Frantzia, Mundrico curtis, 1041); Mondreville (Seine-et-Marne, Frantzia , Mondrevilla, 1235): bai Lapurdikoa bai Galiziakoak eta baita ere Frantziakoak oro, MONTA-/ MUNDRICUS delako antroponimo germaniko batetik datoz (Morlet 1971: 170; Piel 1937: § 982, 213; Dauzat & Rostaing [1963], 1978: 464) Posible liteke ere beste posibilitate izan ledin, Bi talde baginituzke, hau da: 1.-Mondritz direlako leku-izenak leudekeeneko multzoa (< MUNDRICUS); 2. Mondariz, Munarritz leku-izenen multzoa (< AMUNDA + -RICUS, ik. § 18). Nolanahi ere, bada segurtamen bat: hemen aipatzen ari diren leku-izen horiek oro antroponimo germanikoak dira
, Villaodriz edo Villaodrid (uilla odorici, 1037, Lugo, Galizia): Galizia eta Nafarroako leku-izen hauek dokumentatua den ODO-/ ODERICUS delako antroponimo germaniko batetik datoz, pp.144-188, 1971.
, Oriz (Vila Verde, Braga, Portugal): hemen ez da den mendreneko dudarik. Nafarroako leku-izena eta " galaiko-portuges " -ak dokumentatua den ORICUS delako antroponimo germaniko batetik datozkigu, p.44, 1971.
, Galiziakoa antroponimo germanikoa dela (gainera ez da ahantzi behar Uri(t)z " euskal deitura " bat dela, bainan baita ere " deitura galiziarra " ; ik Argote delakoaren kasua) Bestetik, ez badugu onartzen bai bata eta bai bestea azken finean gauza bera baizik ez direla, orduan Euskal Herrikoa ezin esplikatuzkoa da. Etimologiaren aldetik, Lugokoari dagokionean eta beraz segurki Nafarroakoari ere, posibilitate bat baizik ez da: AUDERICUS > AURICUS aldaera > ORICUS aldaera (Morlet 1971: 44; ik, Auriz), edo nahiago bada xehe-xeheki: *uilla Orici > Oriz > Uriz eta Euskal Herrian Úriz (erdaraz) > Uritz (euskaraz)
, Oustaris, 1320; Eustaritz , XIV. mendean); Osteritz (esp. Ostériz, Ostariz Ustaize (esp. Ustés, Nabaskoze, Zangoza, Nafarroa): hemen, jadanik errana izan den bezala, bada segurtamen bat, hau da, Galiziakoa antroponimo germaniko bat da: Marie-Thérèse Morlet-en arabera dokumentatua den AUSTERICUS (eta bere aldaera den OSTERICUS) delako antroponimo germanikotik ateraia (cf. Iglesias 1998b § 45 Euskal Herrikoak betidanik " ezin esplikatuzko " -ak izanki, litekeena da gauza bera, hau da, izen germanikoak izaitea , ezen ez dirudi hipotesia hobeagorik denik, zeinak AUSTRIC antroponimo germanikotik datozen, pp.144-145, 1280.
, Bainan behar dugu bide beretik jarraitu, bai eta ere ikerketa berri hauek oro sakondu eta ahalik eta hobekiena landu. Orduan, iragan denboretako mota guzietako fantesia guzietarik behin-betirako urrundurik, bide berri eta errealista batzu, " egia " -tik hurbilxagoak izanen direnak dudarik batere gabe, gure aintzinean zabalduko zaizkigu bai gure onerako
, Contribución ó estudio da antroponimia medieval galega (séculos VIII-XIII), thèse doctorale inédite, 1994.
, Apellidos castellano-leoneses (siglos IX-XIII, ambos inclusive), 1957.
, Toponimia gallega y leonesa Les noms de personne sur le territoire de l'ancienne Gaule du VI e au XII e siècle. I.-Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. II, Pico Sacro, 1972.
, Toponimia gallega Revista de Dialectología y Tradiciones Populares, I, pp.653-666, 1945.
, El habla y la toponimia de Lapuebla de Arganzón y el Condado de Treviño, 1985.